InnovatieMatrix ©

Een InnovatieMatrix (ImX) dient om de reguliere werkprocessen in een complexe organisatie te verknopen met één of meer niet-reguliere veranderingsprocessen. Het kan daarbij gaan om taakuitbreiding of -reductie, reorganisatie, fusie, samenwerking, proces- of productinnovaties, verhuizing, etc. Een uitvoeringscasus vindt U hier.
Sterk punt van de ImX is dat verschillende typen activiteiten niet alleen inhoudelijk met elkaar in verband worden gebracht, maar ook dat dit in de organisatie wordt verankerd. Daardoor krijgen alle managementniveaus en alle medewerkers houvast voor hun werkwijze en communicatie. Bijvoorbeeld: bij een verandering van organisatiestructuur in relatie tot een cultuuromslag, en dat weer gecombineerd met inhoudelijke vernieuwing, andere administratieve organisatie, of de inrichting van een nieuw gebouw.

Een ImX is dus geen organisatieblauwdruk en ook geen model, maar een managementinstrument, inclusief werkproces, dat alleen exclusief voor één opdrachtgever kan worden ontworpen.

Door de projecten en trajecten in de organisatie op meerdere niveaus met elkaar in verband te brengen, kunnen zowel het management als de medewerkers inzicht krijgen in de stand van zaken, de ontwikkelingen en de “bewegingen” van collega’s. En nòg belangrijker: men houdt dit overzicht. De ImX is daardoor geschikt voor meerdere doelen zoals analyse, planning, procesbeheersing, kwaliteitsverbetering, control en informatie-uitwisseling. Door combinatie van altijd dynamische werkprocessen ontstaat in een matrix een geïntegreerd beeld van waar een organisatie (vooral) aan werkt. Iedereen kan elkaar dan veel zelfstandiger opzoeken om activiteiten op elkaar af te stemmen of samen te werken. De organisatie wordt zo flexibeler en reageert veel sneller op problemen.

De verschillende typen processen worden gevisualiseerd als horizontale, verticale diagonale en ‘meanderende’ projectlijnen, die als “schering en inslag” in de reguliere organisatie worden verweven. Horizontale projectlijnen betreffen kernactiviteiten. Verticale projectlijnen zijn ondersteunend, randvoorwaardelijk, of faciliterend, maar altijd kleurbepalend voor de organisatie als geheel. Echter: veel projectlijnen en activiteiten “meanderen”. Zij zijn niet plaatsbaar in normale overzichten en tabellen. Zij verschijnen in verschillende projectvelden, bij verschillende organisatieonderdelen, en ook bij verschillende zelfstandige organisaties.

De geïdentificeerde projectlijnen worden geordend en geclusterd. Koppelingen worden nadrukkelijk ook over de grenzen van de projectvelden heen gemaakt.

Dit geheel vormt “De Innovatiematrix”.

Uitvoering

Het beeld dat in deze Matrix ontstaat, oogt soms wel complex, maar is dit niet. We doen echter ook geen poging om de complexiteit van de werkelijkheid geforceerd te versimpelen en problemen te verdoezelen. Steeds blijkt dit namelijk contraproductief te werken; Ontkenning van verwevenheid en complexiteit levert ernstig kwaliteits-, tijd- en geldverlies op. Versimpelde modellen werken gewoonweg niet, want de mensen moeten toch doen wat nodig is.
We vingen daarom de complexiteit in overzichtelijke beelden, mar niet in gesimplificeerde modellen. Welomschreven actieplannen op bepaalde onderdelen worden (als regel door de medewerkers zelf) gemaakt waar dat nodig is. Daardoor kunnen alle projectlijnen tegelijk, in eigen tempo, in uitvoering genomen worden en kunnen zij blijven “sporen”, zonder dat het management het gevoel heeft niet meer te kunnen (bij-)sturen. Bestuur en management kunnen altijd op basis van de InnovatieMatrix – die immers, behalve richting, ook structuur aan de organisatie en al haar onderdelen geeft – hun verantwoordelijkheden aan.

In deze uitvoeringsfase zijn wij als adviseur al geheel of grotendeels van Uw toneel verdwenen.